And The Award Goes To..

Interesadong interesado tayo minsan manoood pag ang pinapalabas sa telebisyon ay mga bigayan ng award sa mga artista. Inaabangan natin kung makukuha ba ng paborito nating artista yung award na ninomininate sa kanya. Agreed, pinaghirapan naman nila yung award na yun if ever na makuha nila, pero sa tingin ko mas madami pang taong karapat-dapat bigyan ng award, magmasid-masid ka lang. Nandyan lang sila sa paligid mo. Sino-sino sila?
Yung parents mo na walang sawang umintindi sayo.   Minsan, hindi mo na nasusunod yung gusto nila. Gabi ka na nakakauwi dahil sa gala. Kapag inuutusan ka nila, nagdadabog o kaya nagagalit ka. Pag nag-aaway kayo, nasasagot mo sila ng pabalang. Minsan, mas napipili mo pang kasama yung mga kaibigan mo kasa sa kanila. Madami tayong nagagawang kasalanan sa kanila, pero nasaan sila ngayon? Nasa tabi pa rin natin. Nasa tabi pa rin natin at walang sawang umaalalay sa atin kahit ano pang gawin nating kabalbalan. Magalit man sila minsan, pero para sa atin pa rin yun. At dahil dyan, dapat bigyan sila ng award. Ang medal nila? Yun yung pag-aaral natin ng mabuti, para hindi masayang yung pinangpapaaral sa atin, at kung sakaling graduate na tayo, ang pagtatrabaho ng para sa kanila, para pag tumanda sila, tayo naman ang mag-alaga sa kanila gaya ng pag-aalaga nila satin.
Yung kaibigang mong never nang-iwan.  Through thick and thin. Nandyan siya. Umangat ka, nandyan siya para suportahan ka sa tagumpay mo, lumubog ka, nandyan pa rin siya para tulungan kang bumangon. Nandyan siya lagi para makinig sayo, at ikaw rin naman sa kanya. Hindi siya yung kaibigang lulubog lilitaw. Isang text mo lang sa kanya, alerto agad siya para tulungan ka. Mahal ka niya at handa talaga siyang magsakripisyo ng oras para makausap ka lang pag kelangan mo ng kausap. Ang medalya para sa kanya? Suklian ang lahat ng bini-bigay niya. Maging tunay ding kaibigan. Wag ka ring mang-iwan.
Yung teacher mong pikon na pikon na sa gulo niyo pero nagtitiis pa din. Kahit sobrang gulo na ng klase niyo dahil sa daldal dito, daldal doon, bunganga dito bunganga doon, hindi pa rin siya tumitigil sa pagtuturo. Magalit man siya, may karapatan din siya dahil guro niyo siya at dapat siyang respetuhin. Gabi-gabi napupuyat siya sa paggawa ng lesson plan niya para sa ituturo niya. Minsan hindi na siya nakakakain para lang macheck yung mga papel niyo. Ang award na ibigay sa kanya ay kahit konting appreciation lang at respeto.
Si classmate na walang sawang nagbibigay ng papel tuwing may exam. Mababaw man, pero isipin mo kung wala siya baka hindi ka na nakapagexam. Dahil sa kairesponsablehan mo, buti nandyan siya para mapagtakpan yun. Best award para sa kanya? Magdala ka na ng papel sa susunod at wag mo na siyang buraotin pa. Tatlo dos lang naman ang yellow pad o intermediate pad o kung ano mang papel ang gamit niyo.
Si Manong driver na tapat. Si Manong driver na madilim pa lang ay gumigising na para kumayod. Maagang pumapasada para makapagtrabaho na. Yung mga driver na hindi haragan sa pamasahe. Yung hindi pinagpipilitang sampuhan ang pituhan. Pasalamat tayo sa kanila at nakakarating tayo sa dapat nating puntahan. Dapat pahalagahan ang mga driver na mas concern sa pasahero kasa sa pera. Ang award para sa kanila ay dapat magbayad tayo ng tama, at wag mag-123!
Sa taong nasa phonebook mong walang sawang nagrereply sa gm mo. Tanggapin na natin. Minsan, nakakatamad talaga mag-reply sa gm. Maarte tayo eh. Gusto natin PM. Pero para doon sa taong walang sawang nagrereply sa gm natin, iba yun. Kung hindi ka mahalaga sa kanya, baka wala lang talaga siya katext. Gayunpaman, magpasalamat ka sa kanya at replyan mo siya. Yun na ang award niya.
Sa mga nambabalewala satin. Congrats! Ikaw ang nagkamit ng Best Mapanakit na tao Award! Sana pagbutihin mo pa, at baka magtagumpay ka sa larangang iyan. Keep up the good work! Ang award mo? Karmahin ka sana.
at syempre hindi mawawala..
Si Lord. Enough said, marami tayong dapat ipagpasalamat sa kanya baka abutin pa tayo ng siyam siyam pag inisa-isa natin. Ang gusto niya lang naman niyang medal ay yung pag-alala natin sa kanya. Hindi yung sa time na may kailangan lang tayo.